Kiedy Ola miała pięć lat zapisałam ją do przedszkola dla dzieci niepełnosprawnych. Wtedy funkcjonowały jeszcze Kasy Chorych. Jak już pisałam, ja należałam do Branżowej. Przez ponad rok Ola tam chodziła bez kłopotów. W styczniu 2002r. zadzwoniła do mnie Pani dyrektor przedszkola z informacją, że niestety Kasa Chorych nie podpisała umowy z tym przedszkolem. Następnego dnia ruszyłam na podbój Kasy Chorych. Branżowej z resztą. Poinformowano mnie tam, że podpisano umowę z inną placówką. Nawet byłam gotowa na zmianę przedszkola. Co prawda w innym rejonie miasta, ale cóż musiałam przyjąć takie warunki. Następnego dnia pojechałam do nowej placówki porozmawiać o przeniesieniu Oli. Zdziwienie moje nie miało granic, kiedy dowiedziałam się, że zamiast całodziennej opieki z wyżywieniem, rehabilitacją i psychologiem mam propozycję 1h słownie jednej godziny tygodniowo rehabilitacji!!!! Wróciłam do siedziby Kasy Chorych z prośbą o podpisanie umowy i zezwolenie Oli na uczęszczanie do dawnego przedszkola. Spotkałam się z kategoryczną odmową. Wtedy coś we mnie pękło (nie wiedziałam, że zaczynam hardzieć)! Poszłam do gazety opowiedzieć o swojej sytuacji. Po interwencji dziennikarskiej, umowa została podpisana w godzinę! Ola mogła wrócić do przedszkola!!
Wtedy Ola wracała przewozem MPK co prawda odpłatnie, ponieważ nie była objęta obowiązkiem szkolnym. Przewozy jeszcze funkcjonowały super, punktualnie i zgodnie z reklamą "drzwi w drzwi"
MAKKA
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz