Dzień dziesiąty

Na plażę dotarliśmy wczesnym popołudniem, Makka intuicyjnie wiedziała, że palące słońce możne być uciążliwe dla Olki, więc poranna "degrengolada" okazała się sensowna. Słońce smyrało nas po plecach, a my dawaliśmy cień Olce.
Aby dotrzeć do wczorajszego miejsca, musieliśmy pokonać 45 km, gdyż pomiędzy Łazami a Dąbkowicami nie ma drogi dla jakichkolwiek pojazdów.
Jak wiadomo lubimy podróże, nawet z takich dojazdówek czerpiemy przyjemność (podróże kształcą).
Oto trasa naszego dzisiejszego dojazdu.



Potem już tylko dojście do plaży leśną drogą

Makka zbiera siły przed marszem. Jaka matka taka córka - miny identyczne (Taka sobie wrzutka Kaśki)

Mamy pierwszy słupek tego dnia, troszkę podrdzewiały, ale niezniszczalny mimo wszystko, swoją drogą bardziej czytelny niż niejeden plastikowy.

Podczas nieobecności Kaśki, Ola dzielnie spisywała się jako fotoreporter, zdjęcie super skadrowane, nie obcięte głowy, główne postacie w centrum.

Przerwa fizjologiczna z posiłkiem regeneracyjnym.

A oto skarby jakie znaleźliśmy na plaży, ... tu byli nasi... jak zacytował Ocec :( 

Podczas dzisiejszego marszu moich technicznych ogarnęła dziwna głupawka, nie wiem co chcieli zademonstrować, zapasy, sumo czy taniec współczesny?

Jednak zapasy, Ocec na łopatkach, liczony 10s, Olka przeszczęśliwa.

Makka - bieg przełajowy

czyli mieliśmy Olimpiadę
Nadaje Makka - to zdjęcie musiałam zrobić, brzózki są symbolem naszego krajobrazu, ich widok zawsze mnie wzrusza, tym bardziej na wydmach.

Ostatnia fotka, pamięć aparatu się skończyła.

Do jutra oczywiście się przygotujemy.

Statystyka:

Środa: 24.08.2016r.

Odcinek: Dąbkowice (kanał Szczuczy) - Dąbki (ostatnie zejście)

czas:  13:30 - 17:15

Odległość po plaży: 5,5 km 

Odległość całkowita:6,5 km

Liczba pokonanych schodów - brak

Liczba falochronów - brak