Odliczanie

W zasadzie czas do wyjazdu odliczałam od momentu przyjazdu z zeszłorocznej wyprawy. Pamiętam jak 15.10.2015r. zadzwoniłam do Cioćki (Ewy) i powiedziałam "nic się nie martw za 10 miesięcy wyjeżdżamy". I tak minęła jesień, zima i nadeszła wiosna. Hmm... zupełnie jak w piosence M.Grechuty. No więc zebrania obozowe się odbyły - obowiązki rozdzielone. I tak jak pisała Cioćka - ja się martwię. No bo żeby nie padało, żeby zdrowie było, żeby z Olką nic się nie działo i żeby...i żeby...i żeby... Nie tylko zajmuję się zamartwianiem. Czasem miewam tzw."zawiechy". I tak ostatnio wstałam raniutko, Ocec w pracy, Olcia drzemie, a ja kroję mięso na ten cholerny obiad (nie lubię gotować) i mam "zawiechę". Już jestem nad morzem. Zastanawiam się jak mnie przywita to morze?Czy delikatnie będzie smyrać stopy? Czy będzie tak wzburzone, że opryska do kolan? Jakich ludzi spotkamy? Jakie miasteczka miniemy? I już, już czuję pierwszą falę, kurczę palce, a tu: Makka!!! Chcę atę (herbatę) Ola się obudziła i przywołała mnie do rzeczywistości. Za chwilę dzwoni Kaśka: "słuchaj kwatery mam, dwa pokoje, "a ja na to "dobra, dobra pasuje". Przecież Kaśka wie jakie mamy potrzeby. Potem telefon Cioćki "spisałaś jakie chcesz wzory koszulek?" (koszulki zamawiamy przez internet). A ja na to "spisałam, ale kartkę zgubiłam. Jak "S" będzie na Ciebie dobra to weź mi "M"- Cioćka też wie o co chodzi. A ja zabieram Olkę na zakupy, bo jeszcze to i tamto trzeba kupić-lista długa czasu coraz mniej, ale damy radę. 14.08 wyjeżdżamy.  Do zobaczenia na plaży.


                                                                                                                    MAKKA