Dzień szósty

Wczoraj wieczorem Makkę zaniepokoiło, że coś się z Olą dzieje niedobrego. Może nie wszyscy wiedzą, że Ola jest cewnikowana i między innymi od tego zależy jej zdrowie. Makka ma obsesję wiecznego obserwowania wyglądu jej moczu i zauważyła, że coś jest nie tak. Poza tym Ola za mało nami rządziła, a to jest objaw gorszego samopoczucia. Makka wdrożyła dodatkowe leki, zmieniła częstotliwość cewnikowania i rano już było lepiej, dlatego mogliśmy wyruszyć dalej.

Żeby poprawić Oli humor dzień rozpoczęliśmy tak jak najczęściej kończymy czyli cymbergajem (stawiała Olka). 

Jak już nie raz doświadczyliśmy, że góra z górą się nie zejdzie, tym razem Makka spotkała Panią Marię, która wytrwale zbiera dla Olki korki. I w tym miejscu mamy okazję serdecznie jej podziękować  za życzliwość:)

W końcu cała na przód:

Każdy z innej strony :)

                                                   

Ponieważ nie mogliśmy wejść na to molo (wieeelki stopień), więc przeszliśmy pod:

Dzisiaj dostaliśmy to, czego nam najbardziej brakowało ;)

Byli plażowicze:

Były falochrony:

I był grząski piasek. Był tak grząski, że powinniśmy napisać go przez duże G:

Był też nowoczesny zjazd dla wózków, z którego nie skorzystaliśmy co prawda, ale i tak gratulujemy:

I pierwszy raz się tak zdarzyło, że nie odnotowano wiatru. Do tego stopnia nie odnotowano, że zaczęliśmy się zastanawiać czy jesteśmy nad morzem czy też nad Jeziorem Jamno:

I pierwszy raz na tym turnusie słońce tak nas przegrzało jak na załączonym obrazku:

Po bardzo wyczerpującym odcinku nadszedł czas na relaks i przerwę techniczną (cewnikowanie). Na szczęście mieliśmy ze sobą samorozkładający się namiot.

Ola wycewnikowana, kanapki zjedzone, koszulki wysuszone:

I naprzód chciałoby się rzec. Jeszcze tylko złożyć namiot. Niestety niesamoskładający.

I tutaj instrukcja oglądania zdjęć: zróbcie to szybko.

Tadam!

Jeszcze tylko wydostać się z plaży, co też nie było prostą sprawą:

I już jesteśmy po drugiej stronie Kanału Jamno. O kurczę, ale bramkę zrobili pod wymiar!

Ale z zejściem do plaży już gorzej:

My nie mieliśmy widoku na zejście z plaży, Cioćka nie miała widoku w ogóle, więc postanowiliśmy zakończyć dzisiejszy etap.

Łatwo napisać, że się zakończyło, ale jeszcze trzeba było dojść do Groszka jakieś 4 km, a ledwo przebieraliśmy nogami. Tak jak dzień rozpoczęliśmy, tak zakończyliśmy czyli cymbergajem. Zmęczenie uniemożliwiło wyjęcie aparatu celem uwiecznienia :)

P.S.1. Cioćka nadaje: ponieważ kończy się mój turnus chciałam tylko opisać, że w pierwszych dniach zgubiłam balsam do ust. W czwartym dniu na plaży w Sarbinowie zaginął mi dekielek od aparatu. Po spenetrowaniu plaży w te i nazad nie odnalazł się, więc skierowałam modlitwę do świętego Antoniego z prośbą o interwencję. Chyba nieprecyzyjnie się wyraziłam, bo balsam do ust się odnalazł, a dekielka brak. Uczciwego znalazcę wynagrodzę wizytówką z autografem Oli.

Statystyka:

Sobota: 20.08.2016r.

Odcinek: przystań rybacka Unieście - Kanał Jamno

czas:  12:50 - 17:50

Odległość po plaży: 3,5 km 

Odległość całkowita: 7 km

Liczba pokonanych schodów brak (bośmy bokiem je ominęli, ale było ich jakieś 8 po zachodniej stronie przystani rybackiej, gdzie zaczynaliśmy).